cyrkon [arab. zarkūn ‘złocisty’], minerał, krzemian cyrkonu Zr[SiO4]; często zawiera domieszki hafnu, uranu i toru; zwykle bezbarwny, żółty lub brunatny; główny surowiec pierwiastków cyrkonu i hafnu oraz ich związków; używany do produkcji materiałów ogniotrwałych, w przemyśle ceramicznym, odlewnictwie, także w jubilerstwie (np. hiacynt). [E PWN]