poli(chlorek winylu) - produkt polimeryzacji chlorku winylu; produkowany jako poli(chlorek winylu) twardy, zawierający do 5% plastyfikatorów (winidur) i poli(chlorek winylu) zmiękczony — do 40%, niekiedy do 70% plastyfikatorów (igelit); produkowany na dużą skalę ze względów ekonomicznych (tani) i ze względu na właściwości: odporność chemiczną, łatwość przetwórstwa, właściwości samogasnące, izolacyjne; ma małą odporność termiczną; szeroko stosowany do wyrobu rur, wykładzin, płyt, folii, izolacji, powlekania przewodów elektrycznych, tkanin. [E PWN]