kobalt [niem.], Co, cobaltum, pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 27, względnej masie atomowej 58,9332, metal; twardy, ciągliwy; gęstość 8,9 g/cm³, temperatura topnienia 1495°C, temperatura wrzenia 2870°C; jest ferromagnetykiem; występuje w minerałach (m.in. kobaltyn, smaltyn); mikroelement — w organizmie dorosłego człowieka (70 kg) jest ok. 1 mg kobaltu; kobalt stymuluje działanie wielu enzymów, poprawia przyswajanie żelaza; wchodzi w skład cząsteczek witaminy B₁₂ ; stosowany jako składnik bardzo twardych stopów, węglików spiekanych, radioaktywny izotop ⁶⁰Co — w lecznictwie, defektoskopii; związki kobaltu znano już w starożytności. [E PWN]