korund [łac. < sanskr.], minerał, tlenek glinu Al2O3 ; krystalizuje w układzie trygonalnym; bezbarwny lub zabarwiony na różne odcienie; bardzo twardy; otrzymywany też syntetycznie (tzw. elektrokorund); materiał ścierny; używany także w przemyśle ceramicznym, odlewnictwie, mechanice precyzyjnej i technice laserowej; odmiany korundu są cennymi kamieniami szlachetnymi (rubin, szafir). [E PWN]